Rozkręca się trzecia edycja programu Moja Woda rozwijanego przez Ministerstwo Klimatu i Ochrony Środowiska oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Zasadniczym celem akcji jest przeciwdziałanie suszy i zapobieganie podtopieniom budynków poprzez zachęcenie właścicieli domów jednorodzinnych do zbierania i wykorzystywania deszczówki. W tym roku budżet programu zwiększono o ponad 90 mln zł i wynosi on 230 mln zł.
Troska o środowisko stała się obecnie fundamentalną kwestią w skali globalnej. W Unii Europejskiej istnieje cała paleta priorytetowych programów wpisujących się w ten kierunek rozwoju. Nad Wisłą jednym z nich jest polski program Moja Woda.
Do czego dopłaca państwo?
Dofinansowaniem objęta jest budowa, uruchomienie, montaż, instalacja oraz zakup:
- naziemnych zbiorników na wodę deszczową o łącznej pojemności co najmniej 2 m³,
- podziemnych zbiorników na deszczówkę o minimalnej pojemności 2 m³,
- skrzynek lub tuneli rozsączających,
- oczek wodnych,
- systemów drenażu w zielonych dachach (bez nasadzeń),
- pomp, filtrów, przewodów i innych elementów służących do drenażu lub gromadzenia wody opadowej.
Dofinansowane z budżetu państwa przedsięwzięcie musi być użytkowane przynajmniej przez 3 lata od zakończenia inwestycji. Gdy ktoś otrzymał już dopłatę w którejś z wcześniejszych edycji programu, nie może ubiegać się o nią po raz drugi.
Podobne artykuły
Ile pieniędzy można dostać?
Kwota przyznana w ramach dofinansowania nie może przekraczać 80 proc. kosztów kwalifikowanych inwestycji (maksymalnie jest to 6 tys. zł na jeden projekt). Warto pamiętać, że do kosztów kwalifikowalnych nie zalicza się m.in.: uzyskania pozwoleń oraz opracowania dokumentacji niezbędnej do wykonania prac instalacyjnych. Aby móc skorzystać z dotacji musi być spełniony jeszcze jeden warunek – wartość inwestycji nie może być niższa niż 2 tys. zł.
Dla kogo?
Program Moja Woda skierowany jest do osób fizycznych będących właścicielami, współwłaścicielami lub użytkownikami wieczystymi działki z jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym, w którym zastosowano rozwiązania umożliwiające magazynowanie i zagospodarowanie deszczówki. Instalacja tego typu nie może być jednak wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym rolniczej.
Jak złożyć wniosek?
Wnioski w programie Moja Woda 2023 składa się dwutorowo: elektronicznie przez Portal beneficjenta oraz tradycyjnie, a więc pocztą na adres właściwego Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Obie wersje muszą być identyczne.
Budżet Priorytetowego Programu Moja Woda na lata 2020-2024 wynosi 438 mln zł
W pierwszym przypadku konieczne jest założenie konta na portalu lub zalogowanie się na już istniejący profil. Następnie z zakładki „Dedykowana oferta dla beneficjenta” należy pobrać i wypełnić wniosek „Program Priorytetowy Moja Woda” (w formacie PDF). Warto kilkukrotnie sprawdzić poprawność wprowadzonych danych.
Kolejnym krokiem jest przesłanie wypełnionego formularza za pomocą skrzynki podawczej. Można go również wysłać mailem. Następnie należy wydrukować formularz wniosku, podpisać go i dostarczyć wraz z załącznikami do siedziby Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Niezbędne załączniki
Co to za załączniki? Chodzi m.in. o:
- zgodę współwłaścicieli (jeśli nieruchomość ich posiada),
- oświadczenie współmałżonka wnioskodawcy (jeżeli jest),
- zakres rzeczowo-finansowy przedsięwzięcia,
- oświadczenie beneficjenta o samodzielnym montażu instalacji (gdy się na to zdecyduje),
- kserokopie faktur oraz imiennych rachunków potwierdzających jej zakup i montaż,
- kserokopię umowy z wykonawcą (jeżeli została zawarta),
- potwierdzenie zakresu wykonanych prac (wraz z dowodami zapłaty),
- dokumentację fotograficzną realizacji zadania,
- kserokopię protokołu odbioru końcowego i przekazania do użytkowania (o ile zakupione elementy montuje zewnętrzna firma).
W przypadku nowo powstających budynków mieszkalnych załącznikiem może być pozwolenie na ich użytkowanie. W sytuacji, gdy prawo nie narzuca takiego obowiązku, powinno zastąpić je zawiadomienie właściwego organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy.
Do kiedy wniosek?
Wnioski można składać do 30 czerwca 2024 roku, ale warto się pospieszyć, bo są one rozpatrywane według kolejności zgłoszeń i do wyczerpania środków finansowych, które przeznaczono na program.
Ogromne zainteresowanie
Ogłoszona w 2020 roku pierwsza edycja projektu Moja Woda cieszyła się ogromną popularnością. Podobnie było rok później. Pierwszy budżet programu opiewał na 100 mln zł, a na drugą edycję Ministerstwo Klimatu i Środowiska wygospodarowało już ponad 136 mln zł. Zrealizowane przy wsparciu tych funduszy inwestycje pozwalają na zgromadzenie i wykorzystanie na terenie prywatnych nieruchomości około 2,5 mln m3 wód opadowych i roztopowych rocznie.
Zasoby wodne Polski są niewiele większe niż… Egiptu; w Europie jesteśmy pod tym względem na przedostatnim miejscu
Trzeci nabór, z budżetem na poziomie 230 mln zł, sprawi, że wartość ta wzrośnie o kolejne 1,2 mln m3. Celem programu jest zbudowanie 67,6 tys. przydomowych instalacji retencyjnych i zagospodarowanie w skali roku 3,38 mln m3 deszczówki.
Zainteresował Cię ten artykuł? Czytaj więcej takich treści w ramach cyklu „Zadbaj o swój portfel”
Pomóż nam ulepszać portal
Dzięki Twojej opinii zmienimy nasz portal pod Twoje wymagania. Wypełnij krótką ankietę i daj nam znać, jakich treści szukasz. Chcemy się zmieniać dla Ciebie!
Słowniczek
Drenaż
Jedna z najważniejszych i najbardziej skutecznych metod zarządzania wodami opadowymi. Umożliwia stopniowe i kontrolowane oddawanie wody do gruntu. Zapobiega to powstawaniu powierzchniowych zastoisk wodnych, które mogą prowadzić do lokalnych podtopień, osuwisk czy erozji gleby.
Łapacz deszczówki (tzw. zbieracz)
Prosty element konstrukcyjny montowany w systemach rynnowych, którego zadaniem jest przechwytywanie wody opadowej z rur spustowych, a następnie kierowanie jej do zbiornika.
Mała retencja wodna (retencja przydomowa)
Zatrzymywanie wody deszczowej w niewielkich zbiornikach. Na prywatnych posesjach najczęściej polega to na odprowadzaniu deszczówki spływającej z powierzchni dachu rynnami do specjalnego szczelnego zbiornika, a nie do kanalizacji burzowej.
Oczko wodne
Naturalny lub sztuczny niewielki zbiornik wodny pełniący funkcję ozdobną lub/i rekreacyjną.
Odwodnienie liniowe
Najbardziej uniwersalny system odprowadzania wody deszczowej. Charakteryzuje się dużą wydajnością i pewnością działania oraz łatwością i szybkością montażu. Najczęściej składa się z kanału i zabezpieczającego go rusztu. Podstawowe zadanie odwodnienia liniowego polega na przechwytywaniu deszczówki i doprowadzaniu jej do kanalizacji, zbiorników podziemnych, rowów melioracyjnych, studni chłonnych czy układów drenarskich.
Osadnik rynnowy (czyszczak)
Element systemu odwodnienia dachu, który łączy rynny z instalacją wody deszczowej. Jego podstawowym zadaniem jest odprowadzanie deszczówki w taki sposób, aby ochronić budynek przed jej gromadzeniem się i nasiąkaniem fundamentów.
Przydomowa centrala deszczowa
System gospodarowania wodą deszczową składający się z pompy samozasysającej, kilku zbiorników i elektronicznego sterowania. Może pracować w trybie automatycznym i ręcznym.
Retencja wodna
Zdolność do gromadzenia zasobów wodnych i przetrzymywania ich przez dłuższy czas.
Studnia chłonna
Zbiornik bez dna, który wkopany w grunt służy do zbierania deszczówki; może być też używany do gromadzenia wody wykorzystywanej w przydomowej oczyszczalni ścieków – do zbiornika, z którego składa się studnia spływa woda, a dzięki warstwie drenażowej jej nadmiar przenika w głąb gruntu.
Szczelne zbiorniki naziemne i podziemne
Systemy gromadzenia deszczówki. Ze względu na lokalizację zbiornika magazynującego, dzielą się na naziemne i podziemne. Pierwsze mają pojemność od 150 do 1000 litrów i mogą być umiejscowione zarówno na zewnątrz budynków, jak i w ich wnętrzach, np. w piwnicach. Zbierana w nich woda wykorzystywana jest głównie do celów ogrodniczych (np. do podlewania roślin). Woda doprowadzana jest do zbiorników naziemnych z rur spustowych systemów rynnowych za pomocą zbieraczy i filtrów.
Z kolei pojemność zbiorników podziemnych waha się od 1000 do aż 50 000 litrów. Poszczególne moduły można łączyć ze sobą w większe zestawy, sumując ich pojemność jednostkową.
Tunel rozsączający
Komora lub komory bez dna z perforowanymi ściankami. Zakopuje się je w ziemi na głębokości kilku metrów. Są wykonywane z solidnych materiałów, dlatego teren nad nimi może zostać dowolnie zagospodarowany. Podstawowym zadaniem tunelu jest rozsączanie w gruncie wody deszczowej, a także oczyszczonych ścieków pochodzących z przydomowej oczyszczalni.
Wody opadowe i roztopowe
W potocznym rozumieniu, za pierwsze uznawane są wody z opadów atmosferycznych, a za drugie wody pochodzące z roztapiania się śniegu i lodu.
Wpust deszczowy
Urządzenie do odbioru ścieków opadowych spływających do kanału z utwardzonych powierzchni terenu.
Zielono-niebieska infrastruktura
Koncepcja wykorzystania terenów zieleni i zasobów wodnych w obszarach miejskich do łagodzenia negatywnych skutków urbanizacji oraz zmian klimatycznych. Polega na zastępowaniu powierzchni utwardzonych wielofunkcyjnymi rozwiązaniami bazującymi na elementach przyrodniczych i wodnych. W zielono-niebieskiej infrastrukturze czynne przestrzenie biologicznie stanowią system rozwiązań technologicznych, który wspomaga tradycyjne rozwiązania infrastruktury miejskiej (np. kanalizacji deszczowej) – a z czasem może je zastępować.
Zielony dach (dach odwrócony)
Pokrycie dachowe, składające się z warstw umożliwiających uprawę na nim roślin.
