Miała być jedną z wielu, w cieniu męża bez szans na zrobienie kariery i wielkich pieniędzy. Wbrew przeciwnościom losu została ikoną z wielkim majątkiem, który zapewni godne życie przyszłym pokoleniom jej rodziny. Zapraszamy na niezwykłą opowieść o tym, jak Tina Turner doszła na szczyt.
Krótka biografia Tiny Turner
Tina Turner, urodziła się jako Anna Mae Bullock 26 listopada 1939 roku w Nutbush w stanie Tennessee. Przyszła legenda rozpoczęła swoje życie w trudnych warunkach. Jej dzieciństwo było naznaczone zmaganiami z różnymi trudnościami, związanymi z kiepską sytuacją finansową jej rodziców, przymusowym rozdzieleniem rodziny z uwagi na podjęcie przez rodziców pracy w placówce obronnej podczas II wojny światowej, a także przemocą ze strony ojca. Późniejsze dzieciństwo Anny także nie należało do stabilnych. Kiedy dziewczyna miała zaledwie 11 lat, jej matka niespodziewanie opuściła rodzinę, mając dość przemocy ze strony agresywnego ojca. Po dwóch latach ojciec zawiązał nową znajomość i odesłał córki do apodyktycznej babci. W swojej autobiografii „I, Tina” artystka stwierdziła, że zawsze czuła, że jej rodzice jej nie kochali i nie chcieli się nią opiekować.
Później zaczęły kochać ją tłumy, ale zanim to się stało to znalazła azyl w pasji muzycznej, śpiewając w chórach kościelnych oraz wszelkich próbach socjalizacji – próbowała swoich sił w zespole cheerleaderek, oraz damskiej drużynie koszykarskiej. W 1958 roku ukończyła szkołę średnią Sumner High School i zaczęła pracę jako pomoc pielęgniarska w szpitalu Barnes-Jewish. Ta praca nie sprawiła, że zarobiła fortunę, ale sprawiła, że piosenkarka stała się wrażliwsza, co miało wpływ na jej twórczość. Prawdziwa fortuna pojawiła się po kilku latach.
Podobne artykuły
Anna Mae i Ike Turner
W późniejszych latach Anna Bullock wraz z siostrą zaczęła często śpiewać w nocnych klubach St. Louis. Właśnie wówczas w klubie Manhattan po raz pierwszy zobaczyła Ike’a Turnera występującego ze swoim zespołem Kings of Rhythm. Piosenkarka była pod wrażeniem jego talentu, wspominając, że podczas jego występu „prawie wpadła w trans”. Oczarowana, poprosiła Turnera, by pozwolił jej śpiewać w jego zespole. Turner powiedział, że do niej zadzwoni, ale tego nie zrobił.
Wtedy artystka przejęła stery. Pewnej nocy w 1956 roku, w przerwie występu Kings of Rhythm przechwyciła mikrofon od perkusisty Eugene’a Washingtona i zaśpiewała bluesową balladę B.B. Kinga „You Know I Love You”. Po tym Turner zapytał ją, czy zna więcej piosenek. Anna odparła, że tak i śpiewała przez resztę wieczoru. W ten sposób zaczęła się jej kariera i związek z Ikiem. Jej dołączenie do zespołu okazało się ogromnym przełomem w karierach obojga.
Narodziny Tiny
To Turner wprowadził ją w tajniki panowania nad głosem i sztuki estradowej. Jej pierwsze nagranie miało miejsce w 1958 roku pod pseudonimem Little Ann w singlu „Boxtop” – gdzie została wymieniona jako wokalistka na płycie obok Ike’a i innego wokalisty Kings of Rhythm, Carlsona Olivera.
W 1960 roku Turner napisał utwór „A Fool in Love” dla piosenkarza Arta Lassitera. Anna miała zaśpiewać w tle, lecz Lassiter nie pojawił się na sesji nagraniowej. Z uwagi na to, że Turner opłacił już za czas spędzony w studiu, Anna zasugerowała, że zaśpiewa. Ike postanowił wykorzystać ją do nagrania demo z zamiarem usunięcia jej wokalu i dodania Lassitera. Jednak lokalny DJ z St. Louis, Dave Dixon, przekonał Turnera do wysłania taśmy do Juggy’ego Murraya, prezesa wytwórni R&B Sue Records.
Murray był pod ogromnym wrażeniem wokalu Bullock, dlatego kupił prawa do utworu i zapłacił Turnerowi 25.000 dolarów zaliczki za nagranie i prawa do publikacji. Murray przekonał również Turnera, by uczynił Bullock gwiazdą programu. Turner przychylił się do pomysłu, nadając jej sceniczny pseudonim „Tina”, jednak dodał do niego swoje nazwisko i opatrzył je znakiem towarowym, dzięki czemu gdyby Bullock go opuściła, tak jak jego poprzednie piosenkarki, mógłby zastąpić ją inną „Tiną Turner”. Jednak Tina do tego nie dopuściła i jak lwica walczyła o prawa do swojego pseudonimu scenicznego podczas rozwodu, o którym opowiemy za moment.
Sukcesy
Anna Mae Bullock została zaprezentowana publiczności jako Tina Turner w singlu „A Fool in Love” w lipcu 1960 roku. Utwór zaskarbił sobie uznanie opinii publicznej, zyskując drugie miejsce na liście przebojów Hot R&B Sides i 27. miejsce na liście Billboard Hot 100. Dziennikarz Kurt Loder opisał jej album jako „najczarniejszą płytę, jaka kiedykolwiek wkradła się na białe listy przebojów pop od czasu gospelowego „What’d I Say” Raya Charlesa poprzedniego lata”. Inny singiel duetu, zdobył nominację do nagrody Grammy za najlepszy utwór rock and rollowy.
Następnie Ike stworzył rewię Ike & Tina Turner Revue, w skład której wchodzili Kings of Rhythm i grupa żeńska Ikettes. Ike wprowadził całą rewię w rygorystyczny harmonogram tras koncertowych po Stanach Zjednoczonych, koncertując przez 90 dni z rzędu w całym kraju. Ike & Tina Turner Revue zyskało reputację „jednego z najgorętszych, najtrwalszych i potencjalnie najbardziej wybuchowych zespołów R&B”. W 1964 roku zawarli także kontrakt z Warner Bros. Records, a Bob Krasnow został ich menadżerem. Krasnow założył Blue Thumb Records, później został prezesem Elektra Records, był współzałożycielem Rock and Roll Hall of Fame i wypromował, między innymi The Cure, co zaowocowało piętnastomilionową wartością netto jego marki zgodnie z danymi na 2023 rok.
W 1969 roku zespół wydał album The Hunter, którego tytułowy utwór przyniósł Tinie Turner nominację do nagrody Grammy za najlepszy żeński występ wokalny R&B. Sukces albumów doprowadził do tego, że rewia wystąpiła w Las Vegas w towarzystwie takich gwiazd, jak David Bowie, Sly Stone, Janis Joplin, Cher, James Brown, Ray Charles, Elton John i Elvis Presley. Jesienią 1969 roku Ike i Tina Turner wzięli udział w The Ed Sullivan Show, Playboy After Dark i The Andy Williams Show.
Przebojowy singiel duetu „Nutbush City Limits” z 1973 roku napisany przez Tinę Turner, osiągnął nr 1 w Austrii, nr 4 w Wielkiej Brytanii i pierwszą piątkę w kilku innych krajach, a także otrzymał srebrny certyfikat BPI za sprzedaż w wysokości ćwierć miliona w Wielkiej Brytanii. Dzięki swojej popularności otrzymali pierwszą w historii nagrodę Golden European Record Award za sprzedaż ponad miliona płyt w Europie.
Burzliwe rozstanie
W połowie lat 70. silnie uzależniony od kokainy Ike zaplanował opuszczenie United Artists Records na rzecz pięcioletniej umowy z Cream Records za 150 000 dolarów rocznie; umowa miała zostać podpisana 5 lipca. 1 lipca Turnerowie polecieli z Los Angeles do Dallas, gdzie rewia miała koncert w Statler Hilton w centrum miasta. Para wdała się kłótnię, podczas której po raz kolejny w ich związku doszło do rękoczynów.
Wkrótce po przybyciu na miejsce Turner uciekła od Ike’a z zaledwie 36 centami i kartą paliwową Mobil. 27 lipca 1978 roku złożyła pozew o rozwód, który został sfinalizowany 29 marca – w ugodzie rozwodowej otrzymała dwa samochody i bezcenne prawo do posługiwania się pseudonimem Tina Turner.Mogła tym samym rozpocząć karierę solową, co wyszło jej na dobre.
Początki kariery solowej
Na przełomie 1976 i 1977 roku Turner wznowiła trasę koncertową i zarabiała na występach w programach telewizyjnych, takich jak The Hollywood Squares, Donny & Marie, The Sonny & Cher Show i The Brady Bunch Hour, ponieważ po jej rozstaniu z Ike’iem była pozywana przez organizatorów odwołanych koncertów, przykładowo Uniwersytet Temple w Filadelfii pozwał Tinę i Ike’a, próbując odzyskać 108,700 dolarów straconych na organizację ich występu.
Los uśmiechnął się do Tiny dopiero w październiku 1981 roku, kiedy na jej koncercie pojawił się Rod Stewart i zaprosił ją do wykonania z nim „Hot Legs” w Saturday Night Live. Z kolei w grudniu 1981 roku wystąpiła także w Polsce, a dokładniej mówiąc w Katowicach i Warszawie. Co ciekawe, mimo ogromnej sławy i popularności, artystka nie zażyczyła sobie za koncerty złotych gór – wręcz przeciwnie, z uwagi na zasady panujące w Polsce Ludowej, jak twierdzi organizator Andrzej Marzec, Tina Turner nie zarobiła na występach nic. Wszystko odbyło się na zasadach barterowych, a Turner wystąpiła za bilety lotnicze, przejazd i zakwaterowanie. Marzec komentuje to w następujący sposób:
Te występy odbyły się za bilety lotnicze dla niej i jej kilkuosobowego zespołu, które stanowiły jakąś wartość w dewizach. Wydaję mi się, że wszystko było w barterze. Chyba już nic nie trzeba było dopłacać, a jeśli już, to bardzo niewiele.
Następnie Turner m.in. otworzyła koncert zespołu The Rolling StonesW1982roku pojawiła się również na albumie Music of Quality and Distinction Volume 1 zespołu B.E.F., pobocznego projektu Heaven 17, śpiewając „Ball of Confusion”. Artystka nakręciła teledysk do tego utworu, który został wyemitowany na powstającym kanale MTV, tym samym stała się jedną z pierwszych czarnoskórych amerykańskich artystów, którzy otrzymali czas antenowy na tym kanale. Wówczas to nie było takie oczywiste, bowiem w Ameryce wciąż często można było się spotkać z przypadkami rasizmu.
Wielki powrót
Do 1983 r. Turner była uważana za artystkę przeszłości. Występowała głównie w hotelowych salach balowych i klubach w Stanach Zjednoczonych. Jej los znów odwrócił się w listopadzie 1983 roku, kiedy wydała swój cover utworu Ala Greena. Piosenka stała się hitem i Turner znów pojawiła się na szczycie.
Po niespodziewanym sukcesie singla studio Capitol Records zatwierdziło album studyjny. Turner miała dwa tygodnie na nagranie albumu Private Dancer. Artystka podołała zadaniu i tym samym Private Dancer otrzymał certyfikat pięciokrotną platynę w Stanach Zjednoczonych, sprzedając się w 10 milionach egzemplarzy na całym świecie. 1 września 1984 r. Turner osiągnęła swój pierwszy i jedyny nr 1 na liście Billboard Hot. To wydarzenie zapoczątkowało jej ogromny sukces komercyjny.
W latach 1987-1990 Turner pojawiła się w serii reklam Pepsi, w dwóch z nich wystąpili Rod Stewart i David Bowie. Jednocześnie Pepsi sponsorowała trasę koncertową Turnera „Break Every Rule World Tour”. Turner wystąpiła w licznych reklamach marki Plymouth w latach 1989-1990, reklamując modele Laser, Voyager, Sundance i Acclaim, ale i w tym przypadku skrzętnie ukryto jej zarobki.
Sukces Turner trwał gdy udała się do Australii, aby zagrać u boku Mela Gibsona w postapokaliptycznym filmie „Mad Max: Beyond Thunderdome”. Film zapewnił jej pierwszą rolę aktorską od dziesięciu lat; wcieliła się w czarującą Aunty Entity i została pozytywnie przyjęta zarówno przez krytyków, jak i publiczność. Film odniósł globalny sukces, osiągając w Stanach Zjednoczonych ponad 36 milionów dolarów brutto. Turner zdawała się nie mieć sufitu swoich możliwości.
Apogeum kariery
Światowa trasa koncertowa Tiny Turner Break Every Rule World Tour (1987-1988) stała się najlepiej zarabiającą trasą koncertową kobiety w latach 80. i ustanowiła rekord Guinnessa dla największej frekwencji na koncercie artysty solowego – 180 000 osób – na stadionie Maracanã w Rio de Janeiro w Brazylii.
W 1990 roku Turner wyruszyła w swoją europejską trasę koncertową Foreign Affair, która przyciągnęła prawie cztery miliony widzów – bijąc rekord Rolling Stones. W październiku 1991 roku Turner wydała swoją pierwszą kompilację największych hitów Simple The Best, która sprzedała się w siedmiu milionach egzemplarzy na całym świecie. Album sprzedał się w największej ilości w Wielkiej Brytanii, gdzie uzyskał ośmiokrotną platynę za ponad dwa miliony sprzedanych egzemplarzy. W tym samym roku Ike & Tina Turner zostali wprowadzeni do Rock and Roll Hall of Fame, zyskując tym samym artystyczną nieśmiertelność
Spieniężanie sukcesu trwało w najlepsze. W 1996 roku Turner została twarzą wyrobów pończoszniczych Hanes. Kampania, która obejmowała reklamy drukowane i telewizyjne, miała szacunkowy budżet w wysokości 20 milionów dolarów, a Hanes sponsorował również rok później trasę koncertową Wildest Dreams w 1997 roku.
We wrześniu 1999 roku, przed świętowaniem swoich 60. urodzin, Turner wydała taneczną piosenkę „When the Heartache Is Over” jako wiodący singiel jej dziesiątego i ostatniego solowego albumu, Twenty Four Seven. Sukces singla i następującej po nim trasy koncertowej pomógł albumowi uzyskać złoty certyfikat Amerykańskiego Stowarzyszenia Przemysłu Nagraniowego. Trasa koncertowa Twenty Four Seven Tour była najbardziej dochodową trasą koncertową 2000 roku, zarabiając ponad 120 milionów dolarów. Koniec XX wieku Turner zwieńczyła wystąpem w świątecznej reklamie sieci Target.
Z kolei jej trasa koncertowa z okazji 50-lecia kariery w latach 2008-2009 była jedną z najbardziej dochodowych tras w historii, przynosząc niemal 180 milionów dolarów zysku.
Koniec kariery
Turner sprzedała ponad 100 milionów płyt na całym świecie, stając się jedną z najlepiej zarabiających artystek wszech czasów. Otrzymała 12 nagród Grammy, w tym osiem nagród konkursowych, nagrodę Grammy za całokształt twórczości i trzy nominacje do Grammy Hall of Fame.
Była pierwszą też pierwszą kobietą, która znalazła się na okładce magazynu Rolling Stone. Obok jej zdjęcia był widoczny napis „She’s got legs!” (Ona to ma nogi!), co nie jest przypadkiem. Ta część ciała była jej znakiem rozpoznawczym, dlatego ubezpieczyła je 3,2 miliona dolarów! Na koncercie w lipcu 2000 r. w Zurychu w Szwajcarii Turner ogłosiła, że po zakończeniu trasy przejdzie na emeryturę. Ta decyzja była spowodowana poniekąd nasilającymi się problemami zdrowotnymi.
Schyłek życia
Kiedy zdrowie zaczyna szwankować, to nawet miliony na koncie i sukcesy komerycjne nie są w stanie poprawić nastroju. W swoim pamiętniku „My Love Story” z 2018 roku Turner ujawniła, że cierpiała na wiele poważnych chorób. Od 1978 roku zmagała się z nadciśnieniem tętniczym, którego nie leczyła, co doprowadziło do uszkodzenia nerek i ich niewydolności. W 2013 roku, trzy tygodnie po ślubie z Erwinem Bachem, doznała udaru mózgu i musiała ponownie uczyć się chodzić. W 2016 roku zdiagnozowano u niej raka jelita.
W 2021 roku, wiedząc, że coraz bardziej podupada na zdrowiu, sprzedała prawa do swojego katalogu muzycznego firmie BMG. Umowa przewidywała również nabycie przez BMG praw do nazwiska, wizerunku i podobizny Turner na potrzeby przyszłych umów sponsorskich i merchandisingowych. Firma nie ujawniła, ile zapłaciła, ale według przedstawicieli branży kwota ta wyniosła około 50 milionów dolarów. Dwa lata później, 24 maja 2023 roku Tina Turner zmarła w swoim domu w Küsnacht w Szwajcarii w wieku 83 lat. Umarła, jako Szwajcarka, ponieważ 10 lat wcześniej zrzekła się obywatelstwa amerykańskiego na rzecz szwajcarskiego.
Majątek Tiny Turner
Majątek Tiny Turnera to najlepsze zwieńczenie jej oszałamiającej kariery. Jego wartość zgodnie z danymi na 2022 rok szacowany był na ponad 250 milionów dolarów, a zgodnie z szacunkami Billboard jej muzyka przynosiła jej około 3,7 miliona zysku rocznie, co czyni ją jedną z najbogatszych artystek w historii. Znaczna część tego majątku pochodzi z jej udanych koncertów, albumów i praw autorskich.
Królowa Rock and Rolla chciała jak najlepiej zabezpieczyć się i spadkobierców na przyszłość, dlatego inwestowała w luksusowe nieruchomości. Była właścicielką nieruchomości w Kolonii, Londynie i Los Angeles, a także willi na Riwierze Francuskiej o nazwie Anna Fleur. Miała także 16-hektarową posiadłość w Zurychu i dom w Los Angeles i Monte Carlo.W 1994 r. Turner zamieszkała w Château Algonquin w Küsnacht nad brzegiem Jeziora Zuryskiego – w 5-hektarowej posiadłości, składającej się z 10 budynków, wyposażona jest w obiekty wodne, w tym prywatny staw, strumień, basen i pomost dla łodzi – trzeba przyznać, że to było godne miejsce na śmierć.
Muzyka Tiny nadal przynosi znaczące dochody dzięki jej ponadczasowym hitom. Jej piosenki często pojawiają się w filmach, reklamach i telewizji, zapewniając stały przypływ pieniędzy. Hity takie jak „What’s Love Got to Do with It” czy „Private Dancer” wciąż generują przychody.
Dziedzictwo Tiny Turner
Dwóch biologicznych synów Tiny Turner zmarło. Jeden z nich w 2018 roku, Craig Raimond, popełnił samobójstwo w wieku 59 lat, a drugi, Ronnie Renelle Turner, zmarł na raka w 2022 roku. W związku z tym Tina zdecydowała się pozostawić swój majątek dwójce innych adoptowanych dzieci i drugiemu mężowi, z którym artystka była w ponad trzydziestoletnim związku.
Podsumowanie
Tina Turner to przykład wytrwałości, pracowitości i ogromnego talentu. Jej niezwykła kariera muzyczna, osobowość i ogromny majątek sprawiły, że pamięć o niej będzie trwać i inspirować innych twórców – także tych, którzy myślą głównie o materialnym zysku.
Chcesz zgłębić temat kariery Tiny Turner?
Zapraszamy na platformę Player.pl, gdzie możecie obejrzeć m.in. produkcję „Tina”. Co poza tym znajdziesz na tej aplikacji?
✅ Nowości kinowe
✅ Interesujące reality show
✅ Aktualne informacje z Polski i ze Świata
✅ Kultowe seriale
✅ Produkcje z najlepszymi aktorami na świecie
