Jak otworzyć przedszkole bez wykształcenia pedagogicznego? To prostsze niż myślisz

Choć demografia w Polsce nie napawa optymizmem, rodzice nadal mają problem ze znalezieniem miejsca w przedszkolu – zwłaszcza takiego, które oferuje wysoką jakość opieki, nowoczesne podejście i indywidualne podejście do dziecka. Samorządy nie nadążają z rozbudową publicznych placówek, a rosnące oczekiwania rodziców sprawiają, że niepubliczne przedszkola zyskują na znaczeniu. Otwarcie własnego przedszkola to dziś nie tylko odpowiedź na realne potrzeby społeczności lokalnej, ale także szansa na stabilny biznes z misją.

Jak otworzyć przedszkole – wymagania formalne i prawne

Otwarcie przedszkola to nie tylko pomysł na biznes – to przede wszystkim odpowiedzialność i konieczność spełnienia szeregu wymogów formalnych. Cała procedura może zająć kilka miesięcy i wymaga dobrej organizacji, ale jest w pełni wykonalna – także dla osób bez wykształcenia pedagogicznego.

Rejestracja działalności

Zanim zaczniesz formalnie tworzyć przedszkole, musisz zdecydować, w jakiej formie prawnej chcesz je prowadzić. Najprostsze rozwiązanie to jednoosobowa działalność gospodarcza, którą rejestrujesz w CEIDG (Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej). Możesz też założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (rejestracja w KRS), co pozwala ograniczyć ryzyko osobiste, ale wiąże się z wyższymi kosztami i większą ilością formalności.

Alternatywą dla osób chcących prowadzić przedszkole w modelu „misyjnym” lub społecznym jest założenie fundacji lub stowarzyszenia. Ten model pozwala aplikować o dotacje publiczne i unijne, ale również wymaga prowadzenia pełnej księgowości i spełnienia wymogów związanych z organizacjami pozarządowymi (NGO).

Niezależnie od formy, w zgłoszeniu działalności należy wskazać odpowiedni kod PKD – dla przedszkoli będzie to 85.10.Z – wychowanie przedszkolne.

Wpis do ewidencji placówek niepublicznych

Każde niepubliczne przedszkole musi zostać oficjalnie wpisane do ewidencji prowadzonej przez urząd gminy lub miasta, właściwy ze względu na lokalizację placówki. Jest to warunek konieczny, by móc legalnie rozpocząć działalność i otrzymywać dotację z gminy na każde dziecko.

Aby uzyskać wpis, należy złożyć kompletny wniosek, który powinien zawierać:

• statut przedszkola, określający zasady jego funkcjonowania,
• informacje o dyrektorze placówki i jego kwalifikacjach,
• plan organizacyjny i finansowy,
• informacje o kadrze nauczycielskiej i programie wychowania przedszkolnego (zgodnym z podstawą programową MEN),
• zaświadczenie o posiadaniu lokalu przystosowanego do funkcji oświatowych,
• opinie urzędów (sanepid, straż pożarna, BHP – o których poniżej).

Gmina ma 30 dni na rozpatrzenie wniosku i wydanie decyzji administracyjnej. Brak wpisu do ewidencji uniemożliwia rozpoczęcie działalności, rekrutację dzieci i ubieganie się o publiczne środki.

Zgody i opinie urzędów

Aby Twoje przedszkole mogło zostać wpisane do ewidencji, lokal musi przejść trzy niezależne kontrole:

• Opinia sanepidu – lokal powinien spełniać wymogi sanitarno-higieniczne odpowiednie dla dzieci: m.in. oddzielne łazienki dla dzieci i personelu, wentylacja, odpowiednia liczba umywalek i toalet, wydzielone miejsce do przygotowania lub podawania posiłków.
• Opinia straży pożarnej – strażacy sprawdzają m.in. drogi ewakuacyjne, oznakowanie wyjść, systemy przeciwpożarowe, gaśnice, wykładzinę trudnopalną, dostęp do hydrantów i plany ewakuacyjne.
• Opinia BHP – lokal musi być bezpieczny dla dzieci i przystosowany do ich wieku. Kontrola dotyczy m.in. wysokości mebli, zabezpieczenia kantów, gniazdek, okien, schodów, oraz dostępności dla dzieci z niepełnosprawnościami (np. podjazd, toaleta dostosowana do wózka).

Opinie te uzyskuje się po złożeniu wniosków do odpowiednich służb i często po przedstawieniu projektu aranżacji wnętrza lub dokumentacji technicznej.

Statut przedszkola

Statut to podstawowy dokument regulujący zasady działania przedszkola. Musi być zgodny z przepisami prawa oświatowego i zawierać m.in.:

• nazwę i adres przedszkola,
• cele i zadania placówki,
• opis organizacji roku przedszkolnego i dnia dziecka,
• zasady rekrutacji i przyjmowania dzieci,
• informacje o organie prowadzącym i nadzorującym,
• formy współpracy z rodzicami,
• sposób realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego.

Statut powinien być spójny z rzeczywistym sposobem funkcjonowania przedszkola – jest to dokument wymagany przy wpisie do ewidencji i będzie kontrolowany przez kuratorium lub gminę.

Dopiero po spełnieniu wszystkich wymienionych wymagań – czyli po rejestracji firmy, uzyskaniu zgód technicznych, przygotowaniu statutu i otrzymaniu decyzji o wpisie do ewidencji – możesz legalnie otworzyć przedszkole, przyjmować dzieci i ubiegać się o dotacje z budżetu gminy.

Wymogi lokalowe i wyposażenie przedszkola – jak przygotować przestrzeń dla najmłodszych?

Lokal, w którym planujesz prowadzić przedszkole, musi spełniać konkretne i dość restrykcyjne wymagania prawne. Ich celem jest zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa, higieny i komfortu podczas codziennego pobytu w placówce. To jedna z najważniejszych i jednocześnie najkosztowniejszych części całej inwestycji.

Zacznijmy od powierzchni. Zgodnie z przepisami, na jedno dziecko musi przypadać co najmniej 2,5 m² powierzchni sali dydaktycznej. Jeśli planujesz otworzyć przedszkole dla 25 dzieci, musisz dysponować salą o powierzchni minimum 62,5 m² – i to wyłącznie na potrzeby zajęć, bez wliczania szatni, korytarzy czy pomieszczeń sanitarnych.

Lokal powinien znajdować się na parterze, co znacznie ułatwia ewakuację, albo być wyposażony w windę i podjazdy umożliwiające dostęp dzieciom z niepełnosprawnościami. Obowiązkowe są też osobne pomieszczenia: szatnia, łazienki (z niskimi umywalkami i toaletami dostosowanymi do wzrostu dzieci), kuchnia lub punkt wydawania posiłków, a także pomieszczenie administracyjne (np. gabinet dyrektora lub biuro).

Choć nie zawsze wymagane przepisami, warto zaplanować również sypialnię dla najmłodszych grup, gabinet specjalistyczny (np. logopedy lub psychologa), a także bezpieczny plac zabaw zlokalizowany na świeżym powietrzu, ogrodzony i wyposażony w certyfikowane urządzenia dostosowane do wieku dzieci. W wielu gminach posiadanie własnego placu zabaw jest warunkiem uzyskania wpisu do ewidencji.

Jeśli chodzi o wyposażenie, to zarówno meble, jak i sprzęty powinny być przystosowane do dzieci w wieku przedszkolnym — ergonomiczne, stabilne i wykonane z materiałów spełniających normy bezpieczeństwa (np. EN 1729). Nie bez znaczenia są też materiały dydaktyczne i zabawki, które powinny wspierać rozwój poznawczy, społeczny i ruchowy dziecka oraz być zgodne z podstawą programową MEN. Warto zainwestować w kąciki tematyczne (kuchnia, warsztat, sklepik), gry edukacyjne, książki, pomoce sensoryczne i materiały plastyczne.

Jeśli planujesz wydawanie posiłków na miejscu, musisz przygotować zaplecze kuchenne spełniające wszystkie wymogi sanepidu. Możesz też korzystać z usług cateringu – pod warunkiem zapewnienia odpowiednich warunków do przechowywania i podgrzewania jedzenia. Spełnienie norm sanitarnych jest szczególnie ważne, jeśli planujesz korzystać z gminnych dotacji żywieniowych.

Cały lokal musi zostać dostosowany do przepisów sanitarno-epidemiologicznych, przeciwpożarowych i BHP. W praktyce oznacza to m.in. zabezpieczenia gniazdek, antypoślizgowe wykładziny, odpowiednie oświetlenie, właściwą wentylację i systemy alarmowe. Na tym etapie warto nawiązać współpracę z architektem, który ma doświadczenie w projektowaniu placówek oświatowych i przygotuje dokumentację zgodną z wymaganiami inspektorów sanepidu i straży pożarnej.

Warto pamiętać, że lokal przedszkola to nie tylko miejsce nauki. To również przestrzeń, w której dzieci spędzają dużą część dnia, budują relacje, rozwijają emocje i uczą się samodzielności. Im bardziej przyjazne, funkcjonalne i bezpieczne będzie to środowisko, tym łatwiej będzie zbudować zaufanie wśród rodziców i zyskać dobrą opinię już na starcie.

Zatrudnienie kadry i wymagania kwalifikacyjne

Zespół, który zatrudnisz, ma bezpośredni wpływ na jakość opieki, reputację placówki i zadowolenie rodziców. Przepisy jasno określają, kto może pracować z dziećmi w przedszkolu i jakie kwalifikacje musi posiadać personel.

Nauczyciele wychowania przedszkolnego

Każda grupa dzieci w przedszkolu musi być prowadzona przez nauczyciela z odpowiednimi kwalifikacjami pedagogicznymi. Najczęściej oznacza to ukończenie studiów wyższych (licencjackich lub magisterskich) z zakresu pedagogiki przedszkolnej lub wczesnoszkolnej. Alternatywnie, osoba z innym wykształceniem pedagogicznym (np. edukacja specjalna, pedagogika opiekuńczo-wychowawcza) może zdobyć kwalifikacje do pracy w przedszkolu poprzez studia podyplomowe lub kurs kwalifikacyjny z zakresu wychowania przedszkolnego.

Warto pamiętać, że nauczyciel przedszkolny to nie tylko osoba prowadząca zajęcia dydaktyczne. To także ktoś, kto codziennie wspiera dziecko emocjonalnie, rozpoznaje jego potrzeby, uczy relacji społecznych i współtworzy atmosferę bezpieczeństwa. Dlatego warto zatrudniać osoby nie tylko z formalnym przygotowaniem, ale przede wszystkim z doświadczeniem, empatią, cierpliwością i prawdziwą pasją do pracy z dziećmi. To właśnie nauczyciele najczęściej tworzą pierwsze wrażenie o przedszkolu – zarówno dla dzieci, jak i dla rodziców.

Dyrektor przedszkola

Funkcję dyrektora przedszkola może pełnić osoba z wykształceniem pedagogicznym, co najmniej pięcioletnim stażem pracy w oświacie oraz ukończonym kursem kwalifikacyjnym z zakresu zarządzania oświatą. W praktyce często jest to doświadczony nauczyciel, który postanawia rozwinąć swoją karierę w kierunku zarządzania placówką.

Dyrektor odpowiada nie tylko za organizację pracy przedszkola, ale również za rekrutację kadry, kontakty z rodzicami, nadzór pedagogiczny, wdrażanie podstawy programowej, dokumentację placówki i współpracę z organem prowadzącym oraz nadzorującym (najczęściej kuratorium oświaty). Jeśli sam chcesz pełnić tę funkcję jako właściciel placówki, musisz spełnić wszystkie powyższe wymagania – inaczej konieczne będzie zatrudnienie osoby z odpowiednimi kwalifikacjami. To bardzo odpowiedzialna rola, która wymaga nie tylko wiedzy pedagogicznej, ale także umiejętności zarządzania zespołem, planowania budżetu i reagowania na sytuacje kryzysowe.

Personel pomocniczy

Sprawne funkcjonowanie przedszkola nie byłoby możliwe bez zespołu osób wspierających nauczycieli w codziennej pracy. Do tej grupy zaliczają się przede wszystkim pomoce nauczyciela, które wspierają dzieci w czynnościach samoobsługowych, pomagają przy posiłkach, opiece i zabawach, szczególnie w najmłodszych grupach wiekowych.

W każdej placówce potrzebne są także woźne, które odpowiadają za utrzymanie porządku i czystości w salach oraz intendentki, które koordynują zamówienia, jadłospisy i współpracę z kuchnią. Jeśli prowadzisz kuchnię na miejscu, konieczne będzie zatrudnienie kucharek z odpowiednimi badaniami sanitarno-epidemiologicznymi. W większych przedszkolach przyda się również osoba do obsługi administracyjnej, która zajmie się dokumentacją, korespondencją, zapisami dzieci i kontaktem z urzędami.

Wiele z tych funkcji można częściowo outsourcować – np. księgowość, obsługę IT, ochronę czy sprzątanie – jednak warto budować zespół z osób, które rozumieją rytm placówki, są obecne na co dzień i znają dzieci. W przedszkolu liczy się zaufanie, stabilność i dobra komunikacja – także wśród pracowników.

Dodatkowi specjaliści – wartość dodana dla przedszkola i rodziców

Współczesne przedszkola coraz częściej wykraczają poza podstawową opiekę i edukację, oferując dzieciom dostęp do specjalistów wspierających ich rozwój emocjonalny, poznawczy i fizyczny. Tego rodzaju rozszerzenie oferty jest nie tylko zgodne z oczekiwaniami nowoczesnych rodziców, ale również realnie wpływa na jakość funkcjonowania placówki.

Najczęściej w przedszkolach zatrudnia się logopedów, którzy prowadzą indywidualne lub grupowe zajęcia z dziećmi mającymi trudności z wymową, artykulacją czy opóźnionym rozwojem mowy. Regularne konsultacje logopedyczne są bardzo cenione przez rodziców, szczególnie w grupach 3–4-latków, gdzie zaburzenia mowy często ujawniają się po raz pierwszy.

Równie ważny jest dostęp do psychologa dziecięcego, który wspiera zarówno dzieci, jak i kadrę pedagogiczną. Psycholog pomaga w adaptacji przedszkolnej, radzeniu sobie z emocjami, problemami w relacjach rówieśniczych czy wczesnym rozpoznaniu trudności rozwojowych. Może także pełnić rolę doradczą dla rodziców, prowadząc spotkania i konsultacje.

W wielu placówkach pojawiają się również terapeuci integracji sensorycznej (SI). Ich zadaniem jest diagnozowanie i wspieranie dzieci, które mają trudności z przetwarzaniem bodźców zmysłowych – objawia się to np. nadpobudliwością, opóźnieniami ruchowymi, problemami z koncentracją lub niechęcią do dotyku i hałasu. Zajęcia SI odbywają się zwykle w specjalnie wyposażonych salach i mają formę angażującej zabawy.

Oprócz specjalistów terapeutycznych, duże znaczenie mają także instruktorzy językowi, muzyczni, plastyczni czy sportowi, którzy wzbogacają codzienny program o zajęcia dodatkowe. Angielski prowadzony przez native speakera, rytmika z akompaniamentem pianina czy elementy jogi dziecięcej to atuty, które mogą przesądzić o wyborze przedszkola przez rodzica.

Zatrudnienie specjalistów nie jest obowiązkowe, ale w praktyce staje się standardem w nowoczesnych przedszkolach niepublicznych, które chcą wyróżnić się na tle konkurencji i przyciągać świadomych rodziców szukających kompleksowego wsparcia rozwoju dziecka. Dodatkowo obecność specjalistów może usprawnić współpracę z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i zwiększyć szanse na pozyskiwanie dotacji.

Pamiętaj, że wszyscy pracownicy muszą posiadać:

• zaświadczenie o niekaralności,
• aktualne badania sanitarno-epidemiologiczne,
• szkolenie BHP i przeciwpożarowe.

Dobór dobrej kadry to inwestycja, która szybko się zwraca – profesjonalny, zaangażowany zespół to fundament każdego udanego przedszkola.

Program nauczania i opieki w przedszkolu

Każde przedszkole – niezależnie od tego, czy jest publiczne, czy prywatne – ma obowiązek realizowania podstawy programowej wychowania przedszkolnego określonej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. To zestaw wytycznych, który obejmuje m.in. rozwój fizyczny, emocjonalny, społeczny i poznawczy dziecka, przygotowanie do nauki czytania, pisania i liczenia, kształtowanie kompetencji językowych i kulturowych, a także naukę samodzielności, współpracy i odpowiedzialności.

Placówka może pracować na zatwierdzonym programie oferowanym przez wydawnictwa edukacyjne lub stworzyć autorski – o ile będzie on zgodny z wytycznymi MEN. To, w jaki sposób program zostanie zrealizowany, daje Ci przestrzeń na wyróżnienie się wśród konkurencji – zwłaszcza gdy połączysz obowiązkowe treści z ciekawą, angażującą ofertą dodatkową.

Rodzice coraz częściej szukają przedszkoli, które wychodzą poza standard i oferują coś więcej niż minimum programowe. Dlatego warto wprowadzić dodatkowe zajęcia, takie jak język angielski, rytmika, muzyka, gimnastyka korekcyjna, zajęcia plastyczne, sensoryczne czy edukacja przyrodnicza. Coraz większą popularność zyskują także zajęcia z elementami kodowania, robotyki i logicznego myślenia – nawet w grupach przedszkolnych. W przypadku przedszkoli o profilu specjalistycznym (np. Montessori, leśnych, dwujęzycznych czy integracyjnych), to właśnie rozbudowany i spójny program dodatkowy stanowi o ich sile i atrakcyjności.

Coraz większe znaczenie mają też usługi wspierające rozwój dziecka, realizowane przez specjalistów. Konsultacje logopedyczne, opieka psychologa dziecięcego czy dostęp do terapii pedagogicznej to nie tylko realna pomoc dla dzieci z trudnościami rozwojowymi, ale również ogromna wartość dla rodziców, którzy oczekują od przedszkola kompleksowego podejścia. Możliwość skonsultowania się z ekspertem bez konieczności wizyty w poradni publicznej bywa jednym z kluczowych powodów, dla których rodzice wybierają placówkę niepubliczną.

Zróżnicowany, przemyślany i angażujący program nauczania to dziś nie tylko obowiązek formalny, ale przede wszystkim silny argument marketingowy. To właśnie on, obok lokalizacji i kadry, najczęściej decyduje o tym, czy rodzic zdecyduje się powierzyć Ci opiekę nad swoim dzieckiem.

Koszty założenia i finansowanie przedszkola

Otwarcie przedszkola to poważna inwestycja – zarówno pod względem finansowym, jak i organizacyjnym. Koszty mogą się znacznie różnić w zależności od lokalizacji, wielkości placówki, standardu wyposażenia czy formy prawnej działalności. Dobrze przygotowany budżet to podstawa bezpiecznego startu.

Koszty początkowe (orientacyjne) obejmują:

• Adaptacja i remont lokalu – od 50 000 zł do nawet 300 000 zł, w zależności od stanu technicznego i wymogów sanepidu i straży pożarnej.
• Wyposażenie sal dydaktycznych, kuchni, szatni i łazienek – ok. 50 000–150 000 zł.
• Wyposażenie placu zabaw – min. 20 000 zł, jeśli tworzony od podstaw.
• Dokumentacja, pozwolenia, opinie, projekt architektoniczny – ok. 5 000–15 000 zł.
• Marketing i promocja – na start warto zarezerwować ok. 5 000–10 000 zł.

Koszty miesięczne (stałe):

• Wynagrodzenia kadry – największy koszt: od kilku do kilkudziesięciu tysięcy zł, zależnie od liczby pracowników.
• Czynsz, media, wyżywienie, materiały dydaktyczne – od 10 000 zł wzwyż.
• Obsługa księgowa, ubezpieczenie, sprzątanie – ok. 2 000–5 000 zł miesięcznie.

Finansowanie przedszkola – skąd wziąć pieniądze na inwestycję?

Sfinansowanie przedszkola to jedno z kluczowych wyzwań na etapie planowania działalności. Na szczęście dostępnych jest kilka źródeł środków, które można ze sobą łączyć, by bezpiecznie rozpocząć i prowadzić placówkę. Podstawowym źródłem dochodu jest dotacja z gminy, przysługująca każdemu niepublicznemu przedszkolu wpisanemu do ewidencji. Jej wysokość wynosi zazwyczaj 75% kosztu utrzymania dziecka w przedszkolu publicznym i w dużych miastach sięga od 700 do nawet 1300 zł miesięcznie za jedno dziecko. Do tego dochodzi czesne płacone przez rodziców, którego wysokość zależy m.in. od lokalizacji, zakresu oferty i standardu placówki. Średnio wynosi ono od 600 do 1500 zł miesięcznie.

Na start najczęściej potrzebne są również środki własne lub kredyt inwestycyjny, które pozwolą sfinansować remont, wyposażenie i koszty organizacyjne. Warto również sprawdzić możliwości pozyskania funduszy unijnych lub skorzystania z programów wsparcia dla organizacji pozarządowych, szczególnie jeśli planujesz otwarcie placówki w formie fundacji lub stowarzyszenia. Ciekawą opcją są także dotacje z urzędu pracy – np. dla osób bezrobotnych planujących działalność gospodarczą lub przedsiębiorców zatrudniających osoby z grup faworyzowanych.

Odpowiednie zaplanowanie budżetu i zróżnicowanie źródeł finansowania pozwala nie tylko bezpiecznie wystartować, ale też ustalić realną rentowność przedszkola i uniknąć problemów z płynnością finansową już w pierwszych miesiącach działalności.

Marketing przedszkola

Nawet najlepiej wyposażone przedszkole nie przetrwa bez dzieci – a to oznacza, że od samego początku musisz zadbać o widoczność, promocję i dobre relacje z rodzicami. Marketing przedszkola to nie tylko reklama, ale także sposób budowania zaufania i pozytywnego wizerunku w lokalnej społeczności.

Na jakie kanały warto postawić?

• Strona internetowa – to Twoja wizytówka. Powinna zawierać ofertę, zdjęcia sal, plan dnia, cennik, dane kontaktowe oraz możliwość umówienia się na spotkanie lub zapisu online.
• Social media – prowadź aktywne profile na Facebooku i Instagramie. Pokazuj, co dzieje się w placówce, prezentuj kadrę, dziel się wiedzą (np. porady dla rodziców), promuj wydarzenia i rekrutację.
• Lokalne SEO i wizytówka Google – zadbaj, by Twoje przedszkole było widoczne w wyszukiwarce i mapach Google. Zachęcaj rodziców do wystawiania opinii.
• Plakaty, ulotki, banery – szczególnie skuteczne w okolicy przedszkola, żłobków, placów zabaw, szkół językowych i sklepów z artykułami dziecięcymi.

Jak budować zaufanie rodziców i zdobywać polecenia?

Skuteczny marketing przedszkola nie kończy się na reklamie – kluczowe znaczenie ma budowanie relacji i zaufania wśród rodziców. Jednym z najprostszych i najskuteczniejszych narzędzi są dni otwarte, podczas których przyszli klienci mogą zobaczyć placówkę „od środka”, porozmawiać z kadrą, zobaczyć wyposażenie sal i dopytać o szczegóły programu. Takie spotkania pomagają przełamać pierwsze obawy i znacznie zwiększają szansę na zapis dziecka.

Równie istotna jest transparentna komunikacja – warto regularnie udostępniać rodzicom harmonogramy zajęć, jadłospis, aktualności, zdjęcia z wydarzeń czy krótkie raporty z postępów dziecka. Pomagają w tym newslettery i fotorelacje, które dają rodzicom poczucie zaangażowania i realnego wpływu na codzienne życie przedszkola. Stały kontakt i dostęp do informacji budują zaufanie, które w tej branży jest absolutnie kluczowe.

W dłuższej perspektywie warto postawić na współpracę z lokalnymi partnerami – np. logopedami, klubami sportowymi czy gabinetami terapeutycznymi – co nie tylko wzbogaca ofertę, ale też rozszerza zasięg promocyjny Twojej placówki. Dobrym wsparciem są również kampanie sponsorowane w mediach społecznościowych i Google, które pomagają dotrzeć do rodziców szukających przedszkola w Twojej okolicy.

Najlepszym i najtańszym źródłem nowych zapisów są jednak rekomendacje zadowolonych rodziców. Dlatego dbaj o jakość obsługi, dobrą atmosferę i relacje z rodzinami – to właśnie one tworzą najskuteczniejszą reklamę. W przedszkolu liczy się nie tylko program, ale przede wszystkim zaufanie, empatia i stabilność, które trudno kupić reklamą, a łatwo wypracować codziennym podejściem.

Biznes z misją

Założenie przedszkola to poważne przedsięwzięcie – wymagające wiedzy, planowania, cierpliwości i sporych nakładów finansowych. Nie jest to jednak misja niemożliwa. Jeśli zadbasz o spełnienie wszystkich formalności, wybierzesz odpowiedni lokal, zatrudnisz wykwalifikowaną kadrę i stworzysz przyjazną przestrzeń dla dzieci i rodziców – masz realną szansę na sukces.

Własne przedszkole to nie tylko biznes. To odpowiedzialność społeczna, codzienna praca z ludźmi i ogromny wpływ na rozwój najmłodszych. Ale właśnie dlatego, przy dobrym przygotowaniu, może dawać ogromną satysfakcję i finansową stabilność.

Czytaj więcej: Od pomysłu do pierwszej faktury – jak założyć i prowadzić firmę